เมื่อพ่อกับลูกเกิดวันเดียวจะเป็นอย่างไร?

พ่อกับลูกเนี่ยนะ! เกิดวันเดียวกันจริงป่าว! ผมขอตอบว่าจริงครับ… อิอิ

ผมกับลูกเราทั้งสองคน เกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกัน ปีเดียวกัน!  เฮ้ย!!! ไม่ใช่ครับ คนละปีครับ 555

วันที่ 9 เดือน 9 ซะด้วย เลขสวยใช่ไหมหละครับ ไม่กี่วันที่ผ่านมานี้เอง…

ผมยังจำวันนั้นได้ดี ที่ผมกับภรรยาได้มาที่โรงเรียนลูก ซึ่งวันนี้จะเป็นครั้งแรกของลูกที่จะได้เป่าเค้กวันเกิดของตัวเอง

หลายครั้งครับ ที่ลูกได้เห็นเพื่อนๆ ของเค้าเป่าเค้กงานวันเกิดของตัวเอง แต่ลูกของผมยังไม่เคยมีโมเมนต์นั้นเลยครับ และวันนี้เป็นวันที่ลูกเริ่มรู้ประสาบางแล้ว ภรรยากับผมจึงแอบไปที่โรงเรียนลูก โดยบอกให้พี่เลี้ยงเด็กได้ทราบในคืนก่อนงาน พร้อมจัดเตรียมสถานที่ให้พวกเราได้เลี้ยงขนมเค้กกับเหล่าเพื่อนๆ ตัวน้อยของลูกด้วยครับ

เราสองพ่อแม่เริ่มนำเค้กออกมาในหัอง และแล้ว… เสียงเด็กๆ ที่กำลังพูดคุยกันเสียงดัง ก็พลันเงียบลงพร้อมเพลงแฮปปี้เบริด์เดย์…

ตอนนั้นผมสังเกตุเห็นนัยน์ตาของลูกชายเป็นประกาย ที่รู้สึกงงๆ ปนดีใจ เมื่อเห็นเค้กที่มีแสงเทียนอยู่ตรงหน้า พร้อมกับเพื่อนๆ ทั้งหลาย ที่ได้ร้องเพลงแฮปปี้เบริดเดย์จนจบ เป็นอันที่รู้กันว่าเจ้าภาพจะต้องเป่าเทียนให้ดับตามประเพณี

เพื่อนๆ ลูกหลายคนที่มีประสบการณ์กับการเป่าเค้กมาบ้างแล้ว ก็อยากเป่าเทียนให้เพราะเจ้าภาพตัวน้อยของผม ที่ยังนั่งนิ่งๆ “ก็ไม่เคยมีประสบการณ์การเป่าเทียนเป็นของตัวเองเลยนี่ครับ”

จนผมต้องบอกให้ลูกเป่าเทียน แต่ก็ไม่เป็นผล… ผมเลยเป่าเป็นตัวอย่างให้ลูกดู ช่วยเค้าเป่านะครับเพราะภรรยาบอกว่า ให้ผมเป่าให้ลูกดูนะ “เออ..พี่ก็… เกิดวันเดียวกันนี่”

ซึ่งวันนั้นก็เป็นวันเกิดของผมดัวยเช่นกันครับ… เลยเป่าคู่ซะเลย… พ่อลูก เอาปู๊ด!!!

“ถึงแม้จะเป็นงานเล็กๆ ก็ตาม แต่ทำให้หัวใจดวงน้อยๆ พองโตได้เหมือนกันครับ”

ครับ เด็กๆ ควรได้รับความสำคัญในวันที่เป็นของเขา เพราะจะทำให้เขามองเห็นคุณค่าของตนเอง และเมื่อเติบโตจะได้เห็นความสำคัญของผู้อื่นด้วยเหมือนกันครับ

มีการศึกษาพบว่า พ่อแม่และคนในครอบครัวของเด็ก ควรที่จะมาร่วมแสดงความยินดีกับวันสำคัญของเด็ก ซึ่งจะทำให้ลูกและคนในครอบครัวได้มองเห็นกันและกัน สร้างความเข้าใจกันอย่างมีคุณค่า และทำให้เขานับถือและภูมิใจในตนเองได้ดีทีเดียวครับ ว่าเขาก็มีความสำคัญกับพ่อแม่เหมือนกันครับ