บางครั้งการเป็นผู้ใหญ่ก็ได้เรียนรู้อะไรจากเด็กเมื่อเย็นนี้ ผมได้คุยกับภรรยาว่าหยุดยาวเราจะไปไหนดีเพราะผมไม่เคยได้หยุดยาวแบบนี้ร่วม10ปีแล้วมันนานจนลืมที่จะคิดวางแผนพักผ่อนเหมือนคนอื่นๆ ไปเลยแต่ทันใดนั้น เรายังไม่ทันจะได้คิดจะได้ตอบก็มีเสียงเล็กๆ ดังแทรกขึ้นมาว่า…“แล้วพ่อจะพาหนูไปดูโดเรม่อนรึเปล่าคะ!”ผมถึงกลับต้องรีบตอบลูกไปในทันที แบบไม่ต้องคิดเลยว่า..“พ่อต้องพาไปสิลูก! พ่อไม่ลืม” (จริงๆผมลืมไปแล้ว)คือการไปดูโดเรม่อนเนี่ย น้องเมเปิ้ลเค้าเอาไปเก็บเป็นเป้าหมายตั้งแต่สองสัปดาห์มาแล้วเราไปนั่งทานข้าวกันที่ร้าน S&P แล้วที่ร้านบังเอิญไอ้กระดาษรองจานดันมีโฆษณาการ์ตูนโดเรม่อนตอนใหม่ด้วยความที่น้องเมเปิ้ลอยากดูมากเธอเลยขอเอากระดาษรองจานกลับมาด้วยที่บ้านแล้วเอามันตั้งวางไว้ข้างๆ ทีวี (ประมาณว่าดูทีวีต้องได้เห็นโดเรม่อน)พร้อมทั้งขอร้องกับผมว่า พ่ออย่าลืมพาหนูไปดูนะเวลาผ่านไปผู้ใหญ่อย่างเราก็มีอะไรต้องทำมากจนเราลืมที่จะโฟกัสเรื่องเล็กๆ แบบนี้ไปแต่เรื่องเล็กๆ […]
ลูกเล็กกับการไหว้พระสวดมนต์
พาลูกไหว้พระสวดมนต์ ที่บ้านผมได้ทำห้องพระเอาไว้เพื่อกราบไหว้ สงบจิต สงบใจ ในยามที่มีเวลาได้พักผ่อน ผมชอบสวดมนต์ไหว้อยู่เสมอ จึงทำเป็นกิจนิสัยตลอดมา ก่อนเอาลูกเข้านอนภรรยาจะอุ้มลูก มาผ่านห้องพระก่อนเข้าห้องนอนอยู่เป็นประจำ ถ้าคืนไหนที่ผมนั่งสวดมนต์ไหว้พระอยู่ ภรรยาก็จะเอาลูกมาที่หน้าโต๊ะหมู่บูชาพระ และพนมมือกราบพระก่อนเข้านอนอยู่เสมอ แล้วพูดบอกลูกว่า “ไหว้พระนะลูก…” ซึ่งตอนนั้นลูกยังเล็กมาก ๆ […]
Blogger ก็มีนามบัตรได้
หลายครั้งที่ผมหยุดโอกาสและความก้าวหน้าไว้ที่ ความไม่พร้อม.. เอาไว้ก่อนหน่า.. ไม่เป็นไรหน่า.. เดี๋ยวค่อยทำหน่า.. ให้เป็นที่รู้จักแล้วค่อยทำหน่า.. จนวันหนึ่งผมต้องเตรียมตัวเข้างานสัมนาแห่งหนึ่ง ในจดหมายยืนยันการเข้างานได้บอกว่า ถ้าคุณเตรียมนามบัตรติดตัวไปด้วยได้ก็จะดี เพื่อแนะนำตัวเองและนำไปแลกกับเพื่อนใหม่ในงานสัมนานี้ครับ ผมไม่เคยมีนามบัตรส่วนตัวกับเขาหลอกครับ ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะสำคัญตรงไหน เพราะไม่ได้มีธุรกิจส่วนตัวกับเขาซะหน่อย จนมาในวันที่ใกล้จะถึงวันงานแล้ว ผมถึงคิดได้ว่า เออ.. ถ้าเราทำนามบัตรส่วนตัวขึ้นมาก็น่าจะดีนะ […]