ผมกับลูก..วิ่งออกกำลังกายแต่เช้า
ในถนนซอยแถวบ้าน มาหลายรอบแล้ว
ผมเห็นว่า.. มีรถเก๋งกำลังถอยหลังออกจากประตูบ้านของเขา..อย่างช้า ๆ
พวกเราก็หยุดรอ..เพื่อให้รถออกไปก่อน
ในตอนแรก..ผมเห็นว่ารถคันนั้นยางหลังแบน
ผมจึงบอกกับลูกว่า..รถคันนี้ยางแบนนะลูก
ลูกบอกว่า..เออจริงด้วยพ่อ!!
“เราควรบอกความจริง..กับเขานะ”
พอดี..เจ้าของรถผู้หญิงได้เปิดประตูลงจากรถ เพื่อมาปิดประตูหน้าบ้านเขา
ลูก..ก็ไม่ลังเลที่จะเดินไปบอกเขาว่า..
“น้าครับ..รถของน้ายางแบน”
ผู้หญิงเจ้าของรถเก๋ง..ตกใจเลยหยุดรถ
และมาดูที่ล้อว่ายางแบนจริง
เธอทำอะไรไม่ถูกเลย
เธอพูดว่าเช้า..ขนาดนี้ร้านยางรถยนต์คงยังไม่มีร้านไหนเปิดแน่นนอน
ผมจึงคิดได้ว่า..ที่รถยนต์ของผมมีที่ปั๊มลมไฟฟ้าติดฉุกเฉิน
ผมเลยวิ่งไปเอาที่บ้าน..ซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก
จากนั้นเรา..พ่อลูกก็ช่วยปั๊มลมสูบลมจนยางรถยนต์เป็นปกติดี
น้าผู้หญิงเจ้าของรถ..จึงกล่าวคำขอบคุณ..หนูเก่งมากลูก..แล้วเธอก็ขับรถออกไปได้
เราสองพ่อลูก..มองตากันแล้ว
ผมก็บอกลูกว่า..
“พ่อดีใจที่..ลูกทำความดี
พ่อภูมิใจ..ในตัวหนูมากนะ”
การทำความดี.. ไม่เพิกเฉย
ไม่ต้องรอให้ใครมาบอก..
ช่วยเหลือคน..ที่เราพอจะมีกำลัง
มันมีความสุขมากเลยครับ
#DaddyThumb
#สิ่งเล็กน้อยที่เรียกว่าสุข