ความสำเร็จที่บ้านนั้นยิ่งใหญ่กว่า

การทำให้ครอบครัวมีความสุข..  ผมเคยได้ยินคำพูดที่ว่า..

“ไม่มีความสำเร็จนอกบ้านที่ไหน

จะมาทดแทนความล้มเหลวในบ้านได้..”

ตอนนั้นผมคิดว่า ครอบครัวที่เขามีความสุข จะต้องมีเงินเยอะๆ ไปเที่ยวที่หรูหรา.. บลาๆๆๆ .. แต่พอรู้ความจริงจากครอบครัวที่อบอุ่นแล้วพวกเขา จะไม่ค่อยไปเสาะแสวงหาความสุขนอกบ้านนักหรอกครับ เพราะว่ามันเป็นความสุขชั่วคราว มันไม่ได้สุขถาวร

มนุษย์ทุกคนย่อมต้องการความสุข ความสบายกันหมดแหละ ก็ไอ้ที่เราดิ้นรนทำเงินอยู่ทุกวันนี้ อยากประสบความสำเร็จอย่างโน้นอย่างนี้ เพื่อให้ได้เงินมามากๆ พอที่จะซื้อความสุขให้คนในบ้านไม่ใช่หรือ?

แต่แแล้วยังไม่มีเงินมากพอก็คิดเอาเองว่ายังไม่สำเร็จ เลยต้องทำงานงงๆ ไม่มีเวลาให้ที่บ้าน ต้องรีบสร้างความสำเร็จนอกบ้านให้เร็วที่สุดจึงจะปลอดภัย โอเคครับผมไม่เถียง

จนเมื่อวันหนึ่งผมมาถึงบางอ้อ.. ก็ในวันที่ผมต้องการกำลังใจจากที่บ้าน จากการที่ไม่ค่อยมีเวลาให้ครอบครัว หาเงินตัวเป็นเกลียว ไม่ค่อยได้กลับบ้านเป็นอาทิตย์ๆ ทำงานหนักให้ได้ตามเป้าหมายที่เขากำหนด แต่ลืมนึกถึงเป้าหมายความสุขของคนในบ้านไปเลย ผมมาคิดได้ตอนที่ผมขับรถกลับบ้านว่า..

“เราควรจะบาลานซ์ทุกอย่างให้ไปด้วยกัน ไปพร้อมๆ กัน” จะดีกว่า

มันทำยากนะ แต่ถ้าไม่เริ่มทำชีวิตผมคงเละแน่ ผมจึงยอมตัดทิ้งบางสิ่งที่ไปด้วยกันกับครอบครัวเราไม่ได้ เพื่อรักษาความสัมพันธ์ในครอบครัวไว้ เมื่อผมกลับมาถึงบ้าน จอดรถหน้าประตู และบอกกับตัวเองว่า “ถ้าผมเข้าไปในบ้านเมื่อไหร่ ผมจะต้องทิ้งปัญหาเรื่องภายนอกบ้านเอาไว้ อย่าให้มันเข้ามาทำลายความสุขของคนในบ้านได้” และผมก็ได้ลองทำดู ค่อยๆ ฝึก ทีแรกก็ยากหน่อย แต่พอทำบ่อยเข้าก็เริ่มชิน ได้ผลทางด้านจิตใจดีมากครับ จนลืมเวลาไปเลยเพราะนึกถึงแต่เรื่องที่จะทำให้ทุกคนในครอบครัวมีความสุขร่วมกัน สังเกตุง่ายมากครับ ถ้าตอนไหนคุณทำให้เกิดเสียงหัวเราะได้ นั่นแหละสำเร็จแล้ว

ใช่ครับ.. ผมเล่นเต็ม 100 เกือบทุกเรื่อง แต่เรื่องในบ้านผมก็ควรจะทำอย่างนั้นไม่ใช่หรือ..

ถ้าวันหนึ่งคุณต้องการกำลังใจ ไม่ว่าเรื่องอะไร สุดท้ายคุณก็จะคิดถึงคนในบ้านนั่่นแหละครับ ความสำเร็จที่แท้จริงของผม คือความสุขของคนในบ้าน จริงครับความสำเร็จที่บ้านนั้นสำคัญที่สุด